Ebedî dirilik suyunu içtiğini görmek, hasta ise şifâ bulmaya, değilse, hayatı müddetinçe ağır bir hastalığa uğramayacağına delâlet eder.. **** ÂB-I HAYAT Kelime anlamı; İçene ölümsüz bir hayat verdiğine inanılan su. Âb, Farsçada su, hayat ise Arapçada yaşam demektir. Buna, âb-ı hayat, âb-ı Hızır, aynül-hayat, nehrul-hayat da denilir. Anlamları; hayat suyu, Hızır suyu, hayat pınarı ve hayat ırmağı demektir. Kuran-ı Kerîmde Hz. Musa ve Hızır kıssası anlatılırken âb-ı hayata dolaylı olarak temas edilir. (el-Kehf, 18/60-82). Ayetlerde anlatılanlar şöyle özetlenebilir: Hz. Musa bir gün genç arkadaşıyla birlikte, kendisine Allah tarafından rahmet ve gizli ilim verilen Hızır (a.s.)la buluşmak üzere yola çıkar. Buluşma yeri iki denizin birleştiği yer (Mecmaul-Bahreyn)dir. Yanlarına azık olarak aldıkları tuzlu balığın canlanıp denize atlaması buluşma yerini belirleyen bir işaret olacaktır. Deniz sahilinde rastladıkları bir kayanın yanındaki pınarın suyu tuzlu balığa temas edince balık canlanır ve denize atlar. Genç arkadaşının elinde gerçekleşen bu olağanüstü olayı daha sonra öğrenen Musa Peygamber geri döner ve hayat pınarının başında Hızır (a.s.)la buluşarak, ibretli olayların geçeceği yolculuğa çıkarlar (bkz. Kehf Suresi mad.). Buhârîdeki bir rivayette, buluşma yeri olan Mecmaul-Bahreynden maksadın hayat pınarı olduğu ifade edilir. Bu hadîse göre; Hızırla buluşacakları kayanın dibinde bir kaynak ayn vardı ki buna hayat kaynağı (aynül-hayât, ab-ı hayât) deniyordu. Bu suyun temas edip de diriltmediği hiçbir şey yoktu. İşte balığa bu sudan sıçramış (Buhârî Tefsîr, Suretül-Kehf, 4). Halk arasındaki mitolojik anlayış ve inanışa göre yeri bilinmeyen bu pınardan içen kimse, uzun ömre veya sonsuz yaşayışa kavuşmuş olur. Hızır (a.s.)ın uzun yaşayışı da bununla açıklanmak istenir.